اين است سبك سياوشي

( در اين نوشته منظور از سياوش همون استاد سياوش قميشي هستش)
يادش بخير…چند وقت پيش ( منظورم چند سال پيش) يه آلبوم اومد تو بازار كه خيلي معركه بود…البته اسمش هم فكر كنم معركه بود ( اگه اشتباه نكنم!!!) ، خلاصه هر كسي رو مي ديدي مي گفت آلبوم جديد سياوش رو شنيدي ؟؟؟ خيلي باحاله ( هرچند سياوش بازهاي حرفه اي گول نخوردن…چون بينهايت تابلو بود و صد البته كسايي گول خوردن كه آلبوم اصل رو نگرفته بودن)…اما با تمام اين حرفا صداي آقاي مجتبي خان كبيري ، نافرم آدم رو ياد استاد قميشي خودمون مينداخت( و مي ندازه) ، البته سياوش خوانهاي وطني به اين جناب ختم نمي شن ، نمونه اش همين آقا محسن چاوشي هستن كه خدايي ايشون هم خيلي باحال مي خونن ( همينجا بهتره از جناب راما هم ياد كنيم كه عجيب شبيه استاد قميشي مي خوند)…نكته مشترك بين دوتا سياوش خوان معروف ايران اينه كه هر دو با اشعار خانوم مريم حيدرزاده خووووب آلبومايي بيرون دادن آقا …خووووووب!!!
اما با اينكه خودم از طرفداران پرو پا قرص عالي جنابان مجتبي كبيري ( مخصوصاً آلبوم ساز مخالف ايشون و مخصوصاً آهنگ دروغ ساده آلبوم ساز مخالف ايشون) و محسن چاوشي (خدايي آلبوم خودكشي ممنوعش خيلي تووپ بود ) هستم و يه جورايي اين سبك جديد سياوش خواني رو مي پسندم ( چون اگه خوب دقت كنين مي بينين كه تو آهنگاي كبيري و چاوشي تقليد صرف صورت نگرفته و از نظر من با ارزش هستن)
با اينحال با بيرون آمدن آلبوم جديد قميشي ( روزهاي بي خاطره ) به بازار( با تاخير چند ساله) اعتراف ميكنم كه هنوز با وجود سياوش خونهاي وطني ، قميشي حرف اول رو مي زنه… در هر صورت سبك نسبتاً جديد سياوش خواني تو ايران مد شده (كه البته از نظر من هيچ ايرادي نداره …اگه توش نوآوري باشه) و اينجاست كه سياوش خوانهاي عزيز بايد آستين بالا بزنن و با قبول اينكه از يه هنرمند محبوب تقليد كردن( يا الهام گرفتن) سعي كنن اين سبك رو به يه سبك موندگار و قوي تبديل كنن و حواسشون جمع باشه تا به سرنوشت ابي خونها و داريوش خونها دچار نشن( يادتون هست كه ابي خونها و داريوش خونها در جواب اين اعتراض كه چرا صداتون كپي ليزري صداي خوانندگان لس آنجلسيه مي گفتن : صدامون اتفاقي شبيه اونا شده!!!)
در مورد آلبوم روزهاي بي خاطره نكات جالبي هم وجود داره كه بوقتش تو اين وبلاگ ميارم ( هرچند شما همه اش رو مي دونين!!!)

من شروع مي كنم

با سلام دوباره …خب!!! يه مدتي اين وبلاگ كلاً تعطيل بود…تعطيل تعطيل…حتماً واسه شمام پيش اومده كه يهو يه جورايي شين…همه كاراتون رو تعطيل كنين …از كوچكترين تا بزرگترينش رو…خلاصه من همچين حالتي داشتم … يه حس ناجور كه هنوزم يه خورده تو وجودم وول وول مي خوره…تمام برنامه هام و بهم ريخت و يه جورايي منو بيچاره كرده ، آخه از شما چه پنهون من يه كم خيلي زيادي!!! نافرم قاطي مي كنم…دليلش مهم نيست...ولي قاطي مي كنم…در هرحال من برگشتم …هر چند اصلاً اميدي ندارم كه دقيقاً بتونم خودم رو و اون حس ناجور لعنتي رو مهار كنم…اما سعي خودمو مي كنم… تمام سعي خودمو…
البته امشب چون از اون شبهاست منم با نيت خوب دوباره شروع مي كنم …البته نمي گم كه من از اون آدماي مذهبي نماز خون آدم حسابي هستم….ولي به يه چيزايي اعتقاد دارم….مي دونين آدم بعضي وقتا به يه جايي مي رسه كه مي بينه تنهاست…واقعاً هيچ كس رو نداره…اينجاست كه هي به اطرافش چنگ مي ندازه…از همه كمك مي گيره …ولي حيف كه يا اطرافيانش نمي فهمن يا دوست ندارن كمكش كنن…خلاصه اينكه آخرش ميفهمي كه چنگ انداختنت اشتباه بوده…اشتباه محض…تو اوج نا اميدي به حقيقتي ايمان مياري كه تا آخر عمرت بي هيچ چشمداشتي كمكت مي كنه…كمكش رو حس مي كني…فقط بايد بخواي…
من فهميدم كه اين دنياي خاكي و تمام موجودات دوپاي ناطق روي اون دروغن…بهتره كه هرچي مي شنوي باور نكني…همه حرفه…حقه اس…. همه دروغ مي گن…
من امشب شروع مي كنم…هر چند مي دونم كه كارم تمومه…ولي تلاش خودم رو مي كنم…اگه هم شكست خوردم چيزي بيشتر از ايني كه الان از دست دادم از دست نخواهم داد…
من امشب شروع مي كنم…با اميد…با توكل به كسي كه فقط اوست كه قابل اتكاست…و شك ندارم كه منو كمك مي كنه….
من شروع ميكنم…